Ορειβατική στον Παρνασσό, 28-30/12/2005

Από Wikitriti
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

(Τα παρακάτω, περίπου, γράφηκαν στο ημερολόγιο-βιβλίο εντυπώσεων του καταφυγίου)

Όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος η 3η Ο.Α.Ν. πραγματοποίησε την ορειβατική εκδρομή της και το βουνό που μας φιλοξένησε ήταν ο Παρνασσός. Την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου (χαράματα...) ξεκινήσαμε από τη λέσχη και καταλήξαμε στο χωριό Λειβάδι, απ’ όπου ξεκίνησε η πορεία προς το καταφύγιο «Μιχαήλ Δέφνερ» (~1800m). Τρεις ώρες αργότερα, λασπωμένοι από τη βροχή και τυφλωμένοι από την ομίχλη φτάσαμε στο καταφύγιο. Την πορεία διαδέχθηκε ! το μεσημεριανό γεύμα (έτοιμα σάντουιτς, για τους περισσότερους) και το βραδινό (μακαρόνια με κιμά, από το εστιατόριο του καταφυγίου, και σε τσουχτερή, κατά γενική κρίση, τιμή), ξεκούραση και παίγνια (μαφιόζος, trivial persuit, taboo κ.λπ.).

Την επομένη, Πέμπτη 29 Δεκέμβρη, ξεκινήσαμε κατά τις 10π.μ. για την κορυφή του Γεροντόβραχου (~2400m). Εκ των 21 συμμετεχόντων στην ορειβατική, οι 13 πάτησαν την κορυφή και οι 8 πήγαν για «περίπατο» (κωλοski κ.λπ. –ακουγόντουσαν από μακρυά!) με! την Δανάη. Για την ομάδα «κορυφής», από ένα σημείο και έπειτα η ομίχλη ήταν πολλή, όπως και το κρύο. Βγάλαμε εκεί φωτογραφίες, φάγαμε κανα-δυό ξηρούς καρπούς και φύγαμε άρον-άρον... [Για κορυφή Λιάκουρα που την προηγούμενη μέρα σχεδιάζαμε ότι θα συνεχίσουμε, ούτε λόγος]. Η κατάβαση (καθώς ήταν άδειες οι πίστες του χιονοδρομικού και το χιόνι αρκετό) σήκωνε, πάντως, πολύ κωλοski! Είχαμε μία τραυματία, τη Θάλεια [η μικρότερη –13 ετών– από τους συμμετέχοντες, εύγε!) που ανέβηκε στην κορυφή και την φέραν σηκωτή! Τελικά, όλα πήγαν καλά. Ακολούθησαν, κλασσικά, ξεκούραση, παιχνίδια (χαρτιά, twister, κ.λπ.), βαθυστόχαστες συζητήσεις (περί παιδείας, εγκύκλιας & ανωτάτης εκπαίδευσης, μονοτονικής & πολυτονικής γραφής), γεύμα στο καταφύγιο (κοτόπουλο με χυλοπίττες) και ένα μάθημα σεξουαλικής αγωγής από τον γιατρό-Α/Σ, που προσέλκυσε όλους σχεδόν τους τριτομαδίτες, μικρούς και μεγάλους!


Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου: με αργούς ρυθμούς πήραμε το πρωινό μας, τακτοποιήσαμε τον χώρο και προετοιμαστήκαμε για την κατάβαση. Η κατάβαση μάς πήρε λιγότερο από δύο ώρες, με λιγο χιόνι, λίγη βροχή, και χαλαρούς ρυθμούς, ως την ταβέρνα, όπου μας περίμενε η πατροπαράδοτη φασολάδα!

Ν.Α.

Συμμετέχοντες

(Οι σημειωμένοι με * πάτησαν κορυφή.)