Λέσχες

ΛΕΣΧΕΣ 3 ΟΑΝ

3 /1/1918 Αναφέρεται στο Στροφύλι Κηφισιάς κτήμα της Ομάδος. ( Ιδιοκτησία ? Μπενάκη ? Σαράτσογλου ? ) 18/4/1918 η Λέσχη της ομάδος βρίσκεται Βαλαωρίτου 4 και Βουκουρεστίου ( γωνία ). 2/1/1919 κόψιμο πίττας 3ης ΟΑΝ στην Λέσχη της επί της οδού Ζαλοκώστα ( οικία Λεωνίδα ) με γονείς, τον Γενικό ΄Εφορο . Τέϊον . 11-14/4/1919 η 3η ΟΑΝ κατασκήνωσε εις το εν Κηφισία κτήμα των Προσκόπων «Μπενάκη» .

Τον Αύγουστο 1919 η 3η στεγαζόταν στον τρίτο και τελευταίο όροφο των γραφείων του ΣΕΓΑΣ (Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών & Αθλητικών Σωματείων), Νίκης 11 γωνία με Μητροπόλεως. Είχε το υλικό σε ένα ντουλάπι και τα παιδιά έπαιζαν στην μεγάλη ταράτσα.

Το 1930, κάθε Πέμπτη και Σάββατο γίνονται οι τακτικές συγκεντρώσεις της ομάδας στο Πανελλήνιο Γυμναστήριο και το σπίτι του κ. Περρωτή που το παραχωρεί ευγενώς. 6 Ιανουαρίου 1931 ‘Εγινε στα γραφεία του Σ.Ε.Π. το κόψιμο της πίττας της ομάδας. Γιά την 18η επέτειο της ιδρύσεως της ομάδας, κλήθηκαν και παρευρέθηκαν οι αρχές του Σ.Ε.Π. και τα μέλη της επιτροπής της ομάδας. Παρόντες 30 Ν.Π.

31 Δεκεμβρίου 1931 Συγκέντρωση των μεν Αθηναίων στην Σχολή Μακρή, των δε Φαληριωτών στο σπίτι του υπ/γού Θ. Ζαμάνου από 5 έως 7 το απόγευμα.

18 Ιουνίου 1932 Συγκέντρωσις εις Νέαν Λέσχην Ομάδος (?).

14 Σεπτεμβρίου 1935 Στις 6.30 μ.μ. συγκεντρώθηκαν στον Νεώσοικο οι γονείς και αποφάσισαν να υποβάλουν αναφορά στον κ. Δήμαρχο Αθηνών, αιτούντες την παραχώρηση ενός οικοπέδου κατάλληλου για να οικοδομηθεί λέσχη της ομάδας. (Προσωρινά θα στηθεί ξύλινο σπιτάκι το οποίο παραχώρησε ο κ. Λασκάρ).

Κυριακή 1/12/1935 : Αποφασίσθηκε να κατασκευαστεί και φέτος η Ομάδα κότερα προς πώληση κατά τις εορτές. Για την εγκατάσταση του συνεργείου στην Αθήνα ο κ.Χρυσικόπουλος ευγενικά παραχώρησε 2 δωμάτια στην ταράτσα της οικίας του.

H Καλύβα της Αγέλης (γιά το τμήμα Παλιού Φαλήρου της 3ης Αγέλης) Η ομορφότερη Λέσχη Αγέλης που θυμάμαι να έχω δεί είναι μιά ξύλινη παράγκα 2,10 επί 1,50 μέτρα με ύψος 2 μέτρων. ΄Ηταν σκεπασμένη με πισσόχαρτο και μας την είχε παραχωρήσει η Κοινότητα Παλαιού Φαλήρου. ΄Ηταν αλησμόνητη η μεταφορά της από την οδό Αγίου Αλεξάνδρου έως κοντά στο Τροκαντερό, πάνω σε δυό μεγάλα πατερά που υποβάσταζε σχεδόν όλη η Ομάδα των Ναυτοπροσκόπων! Μόλις την στήσαμε, άρχισε η επίπλωση και η εσωτερική της διακόσμηση. Ο Νίκος Χαρίδημος (που έγραψε τα λόγια στα πρώτα λυκοπουλικά τραγούδια “Αν ένα παιδί”, “Αδέλφια άς μαζευτούμ’ εδώ” και άλλα) είχε χίλιες καλές ιδέες. Καθίσματα που δίπλώνουν, τραπέζι επίσης πτυσσόμενο, ένας μικροσκοπικός ιστός σημαίας και ένα πατάρι ψηλά γιά το υλικό της Αγέλης. Εταζέρες γιά τις χειροτεχνίες των παιδιών, ένα ντουλάπι με τζάμι γιά τρείς όμορφες συλλογές οστράκων. ΄Ενας πίνακας με τα Λυκόπουλα, ένας πίνακας διαγωνισμού και η θήκη του τοτέμ. Ψηλά και κάτω από το πατάρι ζωγραφίστηκε η σειρά των πτυχίων, στο ταβάνι σχεδιάστηκαν οι τρείς αστερισμοί Μικρή άρκτος, Μεγάλη άρκτος και Κασσιόπη. Κρεμάστηκε μιά λάμπα με αμπαζούρ λυκοκεφαλές κομμένες σε κόντρα πλακέ. Στο ταβάνι κρεμάστηκε γιά φύλαγμα το τραπέζι του πίγκ-πόγκ που στήναμε με 3 τρίποδα στο ύπαιθρο. Με τον καιρό έγινε γύρω ενας μικρός περιφραγμένος κήπος και κάθε εξάδα είχε αναλάβει από ένα παρτέρι του. Τα Λυκόπουλα τόσο είχαν αγαπήσει την “Καλύβα” τους ώστε την διατήρησαν και μετά την διάλυσή μας το 1939, ως που στα 1943 την επέστρεψαν στην Κοινότητα που μας την είχε δανείσει. (Α.Σαράτσογλους 1952)

Η χρήση της Καλύβας προσεφέρθη το 1935 με την πρόθυμη υποστήριξη του Προέδρου της Κοινότητος Παλαιού Φαλήρου κου Τουφεξή, χάρη στις φροντίδες της κας Χριστοδουλίδη. Τοποθετήθηκε σε οικόπεδο του κου Ζαμάνου της οδού Κρόνου. ( Απολογισμός 3ης Α.Α.Ν.)

ΛΕΣΧΗ ΠΕΥΚΑΚΙΩΝ Κυριακή 4/10/1936 : Eντός του άλσους του Αγίου Νικολάου Πευκακίων υπάρχει ένα κτίριο που κατασκευάσθηκε για λαϊκά λουτρά και χρησιμοποιήθηκε μέχρι τότε για κατοικία προσφύγων. Το κτίριο αυτό εκκενώθηκε από τους ένοικους πρόσφυγες, επισκευάσθηκε και μέρος του χρησιμοποιείται από τις υπηρεσίες του υπουργείου Γεωργίας, το υπόλοιπο τμήμα παραχωρήθηκε στο Σ.Ε.Π. που διέθεσε το ισόγειο για λέσχη της 7ης Ομάδας Προσκόπων και της δικής μας ομάδας, το πάνω πάτωμα για γραφείο του τοπικού εφόρου προσκόπων Αθηνών. Το μέρος που παραχωρήθηκε στην ομάδα μας περιλαμβάνει ένα μικρό δωμάτιο που θα χρησιμοποιηθεί για λέσχη της αγέλης μας και ένα δωμάτιο 11Χ4μ. που θα είναι λέσχη της ομάδας μας. Σήμερα μεταφέραμε στη νέα μας λέσχη μερικές καρέκλες και άλλα έπιπλα από την παλιά λέσχη της Τ.Ε.Ν.Α. στην οδό Ξενοφώντος. Κυριακή 11 : Δύο ενωμοτίες πήγαν εκδρομή στη Σπηλιά του Λιονταριού. Οι άλλες δύο δούλεψαν το πρωί στο Νεώσοικο, το οποίο τακτοποίησαν και σήκωσαν την εξέδρα. Το απόγευμα ο αρχηγός και οι υπαρχηγοί δούλεψαν στη νέα λέσχη όπου άρχισαν την κατασκευή της επίπλωσης. Οι ενωμοτίες της ομάδας θα κατέχουν κάθε μία από μία γωνιά της λέσχης. Οι γωνίες των ενωμοτιών ανά δύο βρίσκονται στη μία πλευρά της λέσχης και χωρίζονται μεταξύ τους με παραβάν από κοντραπλακέ. Κάθε γωνία ενωμοτίας έχει ως έπιπλα ένα τραπέζι και τέσσερις πάγκους. Επειδή για την κατασκευή αυτών των επίπλων μας δόθηκαν από διάφορα καταστήματα υπερβολικές τιμές, αποφασίσαμε να τα κατασκευάσουμε μόνοι μας και άρχισε σήμερα η εργασία. Κυριακή 18 : Οι ενωμοτίες Αθηνών, Αετών, Γλάρων, Δελφίνων και αυτή που ιδρύθηκε σήμερα, ενωμοτία των Πιγκουίνων εργάσθηκαν στη λέσχη για την κατασκευή των επίπλων τους. Κυριακή 25 : Το πρωί συγκέντρωση στο Νεώσοικο όπου έγιναν διάφορες εργασίες και παιχνίδι. Το απόγευμα τελείωσαν οι εργασίες κατασκευής των επίπλων της λέσχης, κατασκευής και τοποθέτησης των παραβάν. Πέμπτη 6/10/38 - Πέμπτη 27/10/38 Κατά το διάστημα αυτό έγινε εργασία κατά ενωμοτίες στην Λέσχη και τον Νεώσοικο. Στη λέσχη κατασκευάστηκαν τα πατάρια, ενώ στον Νεώσοικο τακτοποιήθηκαν οι λέμβοι για τον χειμώνα.

Το 1946 η Λέσχη στην Αθήνα, γιά ένα φεγγάρι είχε μεταφερθεί στο υπόγειο του κ. Φακίδη. Μας είχε αφήσει να χρησιμοποιούμε όλο το γκαράζ, τότε δεν είχαν μείνει αυτοκίνητα, και είχαμε θαυμασία Λέσχη παράλληλα με τον Νεώσοικο. Το 1948 στεγαζόμαστε στον 4ο όροφο, Πινδάρου 24.

Επί αρκετά χρόνια, έως το 1969, στεγαστήκαμε στα Πευκάκια, Σίνα 33. Εκδιωχθήκαμε επί δικτατορίας Παπαδόπουλου γιά να χτιστεί το Κέντρο Ρουμελιωτών, φροντίδι Στυλιανού Παττακού. Κυριακή 13/10/1969 Πρώτη συγκέντρωση στην νέα Λέσχη Γλύκωνος 1, Δεξαμενή, πάνω από το Κολωνάκι. Την κρατήσαμε, με δυσκολία, επί 15 χρόνια.

ΛΕΣΧΗ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ & ΝΙΚΟΤΣΑΡΑ : Γιορτάσαμε τα 70 μας χρόνια (1913-1983) αγοράζοντας έναν χώρο γιά να στεγαστεί η Ομάδα μας. Στις 3/4/1983 έγινε στην μεγάλη αίθουσα του ΣΕΠ έκθεση φωτογραφιών και κειμηλίων. Παρευρέθηκαν πάνω από 150 παλιοί και νέοι. Ο Βασιλακης Αναγνωστόπουλος πρότεινε από τη βήμα να βοηθήσουν οι παλιοί στην απόκτηση ιδιόκτητης Λέσχης. Στις 22/5 κάναμε Συνεστίαση / χορό στο Κέντρο των Οδηγών στην Βάρη. Πολλοί προσέφεραν δώρα γιά τον λαχνό, γιά τα τελευταία μπλόκ έγινε δημοπρασία με υπεύθυνο τον παλιό Αρχηγό Κωστή Αιλιανό. Πουλήσαμε εισιτήρια θεάτρου, αυτοκόλλητα (τα πρώτα, με τετράγωνο θυρεό). Αυξήσαμε την μηνιαία συνδρομή και τέλη Νοεμβρίου 1983 οργανώσαμε Μπαζάρ στον ΄Ομιλο φίλων Αστυνομίας. Πάνω από εκατό παλιοί και γονείς προσέφεραν απευθείας χρήματα γιά την αγορά της Λέσχης: Αγγελιδάκη-Καλλέργη Ειρήνη (μαμά Μελέγκοβιτς), Αθανασίου Α, Αθανασίου Μ, Αλευρά ΄Αννα (γιαγιά), Αλευράς ΄Αγις, Αλευράς Παύλος, Αναγνωστόπουλος Βασιλάκης, Αντωνόπουλος Αναστάσιος, Αντωνόπουλος Διονύσης, Αραβαντινός Διονύσης, Βαβούρης Δημήτριος, Βαρουτσής Δημήτριος, Βασιλειάδη Μαρία (φίλη), Βλαχόπουλος Βασίλης, Γαγάνης Παντελής, Γεωργακόπουλος Λεωνίδας, Γιαννουλόπουλος Νάσος, Γκορίτσας Παναγιώτης, Γκούμας Γιάννης, Γκόφας Κωνσταντίνος, Δροσόπουλος Αντώνης, Δρόσος Διονύσης (οικογένεια), Ζαβιτσιάνος Νίκος, Ζέπος Ιωάννης, Ζερβουδάκης Α. Γιάννης, Ησαϊας Μανώλης, Ησαϊας Νώντας, Θεοτόκης Σπυρίδων, Θεοφίλου Θεόφιλος, Ιωάννοβιτς Κωνσταντίνος, Καμπάς Ν, Καπετανάκης Γιάννης, Καπετανάκης Σταύρος, Καρβέλης Νώντας, Κάρταλης Αιμίλιος, Καρτάλης Αριστείδης, Καρτάλης Γιάννης, Κουτσουμπέλης Στέλιος, Κρατήρας Γιάννης, Κυλίτης Κώστας, Κωστόπουλος Γιάννης, Λεωνίδας Γιάννης, Λίβας Περικλής, Μαλλίδης Γιώργος, Μαρινόπουλος Γιάννης, Μαρινόπουλος Δημήτρης, Μαυρίκιος Γιάννης, Μελάς Γιάννης, Μελάς Αλέξανδρος, Μελέγκοβιτς Νίκος, Μελέγκογλου Κώστας, Μεταξάς Ιωάννης, Μεταξάς Νίκος, Μίνδλερ Μαρία, Μιχαηλίδης Ηλίας, Μουστάκας Δημήτρης, Μπεϊλεριάν Φώτης, Νίκογλου Στέφανος, Νταλίπης Γιάννης, Παμπούκης Γιώργος, Παπαθεοφίλου Κώστας, Παπανικολάου Α, Παπαχελάς Αριστομένης, Παπαχελάς Ευγένιος, Περατικός Κώστας, Πετρέας Χρήστος, Πιαλόπουλος Συμεών (παππούς Νίκου Γεωργακόπουλου), Ποταμιάνος Ανδρέας, Πρωτοψάλτη Μαρία, Πύρλας Ευθύμιος, Ραζής Κωνσταντίνος, Ραπίδης Αλέξανδρος, Ρεϋμόνδου Χ, Ρηγόπουλος Διονύσης, Ροζόλης Χάρης, Ρόκος Γιώργος, Ρωκ-Μελάς Νίκος, Σακόρραφος Αθανάσιος, Σαράτσογλους Αλέξανδρος, Σάσσης Γιώργος, Σπέντσας Γιώργος, Σπηλιωτόπουλος Γιώργος, Σταμάτογλου Βαγγελάκης, Σταυρίδης Κώστας, Συμεωνίδης Γιώργος, Σωτηρόπουλος Π, Τέρνερ Τζέραλντ, Τόγιας Στέφανος, Τσουρουτσόγλου Γουλιέλμος, Φιλίππου Κώστας, Χατζημάρκου Αντώνιος, Χατζηνικολάου Θανάσης, Χρυσικόπουλος Ανδρέας, Χρυσοσπάθης Κωνσταντίνος καθώς και η Επιτροπή Κοινωνικής Συμπαράστασης : Δικαιούλια Φρόσω, Βρέττα Λολίτα, Ρεϋμόνδος Γιώργος, Αιλιανός Κωστής, Σπινέλλη Καλλιόπη, Τόγια Κατερίνα και άλλοι στις εκδηλώσεις. ΠΡΟΣΟΧΗ, εδώ αναφέρονται ΜΟΝΟ όσοι έκαναν δωρεά έως τις 10 Δεκεμβρίου 1983. Τα εγκαίνια έγιναν το Σάββατο 31 Μαρτίου 1984.

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ : (διήγηση Στέφου Αλευρά) Μόλις είχα απολυθεί από θητεία 27 μηνών στο Ναυτικό, ανέλαβα Αρχηγός Συστήματος και ασχολιόμουν από τα ξημερώματα μέχρι τα μεσάνυχτα επί έναν χρόνο αποκλειστικά με την Λέσχη. Η Επιτροπή συνεδρίαζε συνεχώς και δούλεψαν ηρωϊκά, προσφέροντας επιπλέον και χρήματα . Τα είχαμε παίξει, εγκαταλείψει προσωπική ζωή και δουλειές ...

Οι γνωστοί μου άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν με έβλεπαν ( - Μα έδωσα, έδωσα !! ). Αλλά η φήμη πως διέκοψα εγχείριση γιά να υπογράψει ο χειρούργος επιταγή δεν αληθεύει (ήταν γυναικολόγος). Ούτε πως εργάσθηκα ως ζιγκολό ( στις καρτέλες μου έγραφα κα Τάδε, χήρα παλιού, πολύ ευκατάστατη, αλλά μου τόχε πει ο Κάπ !!). Τα πραγματικό θαύμα, και εκεί παραδέχομαι την επιτυχία μου, με κάθε σεμνότητα σαν κλασσικός τριτομαδίτης, είναι που κατάφερα να δουλέψουν όλοι μαζί οι ξεροκέφαλοι παλιοί. Σκεφτείτε ότι όταν ξεκινήσαμε υπήρχε τόση επιφύλαξη, που ο ταμίας της παλιάς Επιτροπής δεν μας άφηνε να πάρουμε τα χρήματά τους. Μόνον ένας παλιός αρνήθηκε να προσφέρει, επειδή δεν ήθελε να αγοράσουμε Λέσχη μέσω ΣΕΠ. Ακόμα και ο Τζέραλντ δεν είχε καταφέρει να τον πείσει . ΄Αλλοι θρασύτατοι και επιτυχείς εισπράκτορες ήταν ο Τάσος Αντωνόπουλος, Αλέξανδρος Σαράτσογλους, Παύλος Αλευράς και ο Νίκος Μεταξάς. Προέκυψε σκάνδαλο όταν η οικογένεια του Παύλου Αλευρά κέρδισε πολλά από τα δώρα, η παρέα του από Ψυχικιώτες έβγαλαν φωνές που ακούστηκαν ως την θάλασσα ! Το συμβόλαιο καθυστερούσε, γιά να υπογράψει ο Αντιπρόεδρος του ΣΕΠ και θυμάμαι να τρέμουν τα χέρια μου. ΄Ηξερα ότι αν προέκυπτε κάτι και καθυστερούσαμε ξανά, δεν είχαμε άλλα περιθώρια αντοχής, κάλλιστα μπορούσε να ναυαγήσει το πάν, οπότε είχαμε δηλώσει πως θα επιστρέφαμε τις δωρεές στους χορηγούς ...

Η ύπαρξη ιδιόκτητης λέσχης ενθάρρυνε τα Αρχηγεία να την διακοσμήσουν πιό καλαίσθητα και μόνιμα. Ξύλινη επένδυση στους τοίχους αντί λινάτσας, μεταλλικό “καραβίσιο” πατάρι γιά Αρχηγείο και αποθήκη υλικού, κλπ.

ΤΑΜΕΙΑΚΑ : Να ξεκαθαρίσω ότι δεν ήταν "εποχή παλιών αγελάδων". Η Αγέλη ζητούσε ένα τραπέζι πίγκ-πόγκ αξίας 11.000 Δραχμών και το Ταμείο Συστήματος δεν επαρκούσε γιά να το αγοράσουμε. Κι όμως, μέσα σε έναν χρόνο μπορέσαμε να αγοράσουμε 90 τετραγωνικά, πληρώνοντας 2.000.000 Δραχμές ! Δεν πολυκουράσαμε τα παλιά μας μέλη και τους γονείς με λαχνούς, μπαζάρ,ημερολόγια και συνεστιάσεις. Σε μιά συνεστίαση πληρώνεις 20.000 Δραχμές κι αφού αφαιρεθούν τα έξοδα μένουν 2.000 γιά την αγορά της Λέσχης. Κι επειδή από κανέναν μας δεν λείπει το φαϊ, αλλά ο χρόνος, ζητήσαμε μόνο μιάν υπόσχεση: -Παιδιά, την ώρα που θα βρεθείτε με τον πωλητή στον συμβολαιογράφο, εγώ θα προσφέρω 30.000 Δραχμές ( ή 3.000, ή 300.000 ). ΄Οχι “ υπέρ του Ταμείου ”. Κατευθείαν στον πωλητή. Από όλους όσους υποσχέθηκαν τότε, ένας μόνο δεν έδωσε όσα είχε υποσχεθεί. Κι αυτός ήταν σοβαρά άρρωστος στο νοσοκομείο. Το 1982 η νέα Επιτροπή γονέων μάζεψε 200.000 Δραχμές και είχαμε στο Ταμείο 300.000 Δραχμές από την παλιά Επιτροπή μας . (Η ετήσια συνδρομή ήταν 2.000 Δραχμές, ενώ το 2009 είναι 150 Ευρώ). Μέχρι 18/11/1983 είχαμε δωρεές 1.500.000 Δραχμές. Αρχή Δεκεμβρίου 1983 υπογράψαμε το συμβόλαιο γιά την αγορά της Λέσχης Παλιγγενεσίας. Δώσαμε 113.000 Δρχ. φόρο (σαν ίδρυμα ΣΕΠ πληρώσαμε τα μισά), δώσαμε 1.700.000 στον πωλητή και χρωστούσαμε άλλες 200.000 Δραχμές. Η Λέσχη ήταν ημιτελής, είχε μόνο τοίχους και ταβάνι, ούτε δάπεδο ούτε κουφώματα !

Μετά την Ερμιόνη 1984 μεταφερόμαστε από την Γλύκωνος 1. 22/9/84 Για πρώτη φορά συγκέντρωση Αγέλης στην καινούργια λέσχη, Παλιγγενεσίας 45 και Νικοτσάρα.

To 1998 –1999, με την ευκαιρία των 85 μας χρόνων, αγοράσαμε την επέκταση της Λέσχης, 44 τετραγωνικά με δεύτερο μπάνιο, στην οδό Νικοτσάρα, μεσοτοιχία με την υπόλοιπη Λέσχη. Εγκαινιάστηκε καθυστερημένα, στις 29 / 3 / 2003 . Δωρητές γιά αγορά Λέσχης Νικοτσάρα : Αλευράς Παύλος, Αηδονόπουλος ΄Αδωνις, Αντωνόπουλος Διονύσης, Αργυρόπουλος Γιάννης, Αργυρός Γιάννης, Αρεταίος Ευάγγελος, Γκόφας Κωνσταντίνος, Δεπάστας Παναγιώτης, Δοξιάδη-Σκέπερς Εμμά, Δραγούμης Μάρκος, Δρούλιας Ανδρέας, Ζαλοκώστας Ευγένιος, ΄Ιβος ΄Αγις, Καρκαντζός Χρήστος, Καρυοφύλλη Δάφνη, Λεωνιδόπουλος Απόστολος, Μεγαπάνος Επαμεινώνδας, Μεζάς Νίκος, Παντελάκης Ιωάννης, Παπαχελάς Ευγένιος, Ρακάς ΄Αρης, Τόγιας Στέφανος, Φωτήλας Αλέκος. ΠΡΟΣΟΧΗ, πρέπει να υπάρχουν και άλλοι. Βοηθείστε να συμπληρωθεί ο κατάλογος. Ο Τάσος Αντωνόπουλος (Cap) μας άφησε με την διαθήκη του 1.713.000 Δραχμές και ο Γιώργος Σπέντσας ένα μικρό σκάφος το οποίο πουλήσαμε. ΟΙ παλιοί της 3ης Β' (1η ΟΝΑ) προσέφεραν μιά γνήσια καραβίσια μεταλλική στεγανή πόρτα που ενώνει τις δύο λέσχες, σαν προσφορά στην μνήμη του κατοχικού Αρχηγού Γιάννη Μαλακατέ.

Επιμέλεια Στέφου Αλευρά. Τον βρίσκετε στο 210-8082510 γιά διορθώσεις και συμπληρώσεις. stefosal@otenet.gr