Ορειβατική στην Βουνάσα, 26-28/12/2022

Από Wikitriti
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Πρόγραμμα

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου

  • 3.50π.μ. Αναχώρηση από την Λέσχη
  • 4.30π.μ. Αναχώρηση από την Κηφισιά
  • 10.30π.μ. Άφιξη στην κωμόπολη Δεσκάτη
  • 11.20μ.μ. Αναχώρηση προς καταφύγιο Βουνάσας
  • 2.45μ.μ. Άφιξη στο καταφύγιο

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου

  • 8.30π.μ. Εγερτήριο - Πρωινό
  • 11.30π.μ. Αναχώρηση για κορυφή Βουνάσας
  • 11.50π.μ. Άφιξη στην κορυφή Βουνάσας
  • 12.50μ.μ. Άναχώρηση από κορυφή Βουνάσας
  • 2.00μ.μ. Αναχώρηση 7 3τομαδιτών/τισσών προς Μοναστήρι
  • 4.00μ.μ. Άφιξη στο Μοναστήρι
  • 4.45μ.μ. Αναχώρηση από στο Μοναστήρι
  • 8.00μ.μ. Συνάντηση με υπολοίπους προς κορυφή Βουνάσας
  • 8.50μ.μ. Άναχώρηση από κορυφή Βουνάσας
  • 9.20μ.μ. Επιστροφή στο καταφύγιο

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου

  • 8.00π.μ. Εγερτήριο - Πρωινό
  • 10.20π.μ. Φωτογραφία Ορειβατικής - αναχώρηση από καταφύγιο
  • 12.00μ.μ. Άφιξη στην Δεσκάτη
  • 1.00μ.μ. Γεύμα σε ταβέρνα
  • 2.20μ.μ. Αναχώρηση από Δεσκάτη
  • 4.00μ.μ. Άφοιξη στο Χριστουγεννιάτικο χωριό - Τρίκαλα
  • 6.20μ.μ. Άφιξη από Τρίκαλα
  • 10.30μ.μ. Άφιξη στη Λέσχη

Ημερολόγιο

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου

Φέτος, μετά την αρκετά περιπετειώδη ορειβατική στα Τζουμέρκα, αποφασήστηκε να πάμε στην Βουνάσα, ένα βουνό που δεν είχαμε ξαναπάει, αρκετά κοντά στην πόλη της Δεσκάτης, με πιο βατή διαδρομή ενώ το αρχηγείο είχε κανονίσει και φανταστικό καιρό!

Καθότι η Δεσκάτη βρίσκεται στο νομό Γρεβενών και η διαδρομή με το πούλμαν κράτησε κάπου 7 ώρες, ξεκινήσαμε από την Λέσχη κατά τις 3:50πμ, με στάση στην Κηφισιά για να πάρουμε και τους υπόλοιπους. Μετά από άλλες δύο στάσεις φτάσαμε στην Δεσκάτη κατά τις 10:30. Μπαίνοντας με το πούλμαν στην πόλη μας σταμάτησε ένα περιπολικό για να ενημερωθεί για την άφοιξή μας και μετά τις δέουσες διευκρινήσεις αποβηβαστήκαμε. Κάποιοι ανοιχνευτές ανοιχνεύσανε την πλατεία με τη φάτνη. Συναντήσαμε τον καταφυγιά και δώσαμε κάποια πράματα καθώς ανέβαινε με αυτοκίνητο στο καταφύγιο. Σχεδόν μία ώρα μετά ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε για το καταφήγιο. Ο καιρός ανέφελος με δυνατή λιακάδα και ζέστη χωρίς αέρα, η διαδρομή ένα μέρος από δρόμους και ένα από μονοπάτι. Οι ανοιχνευτές κάθε τόσο σταματούσαν για γυμναστικές αθλοπεδίες (push ups). Κατά τις 3 παρά τέταρτο μπαίναμε στο καταφύγιο.

Το καταφύγιο

Το καταφύγιο της Βουνάσας είναι αρκετά διαφορετικό από ότι έχουμε συνηθήσει σαν "ορειβατικό καταφύγιο". Σχεδόν 4όροφο κτήριο με τουαλέτες στο ισοϋπόγειο, σαλονοτραπεζαρίαμπάρ με τζάκι στο ισόγειο μαζί με κουζίνα και δωμάτια και τουαλέτες με ντους με ζεστό νερό. Στον δεύτερο όροφο είχε επίσης σαλονοτραπεζαρία με τζάκι και κοιτώνες. Διέθετε θέρμανση με ξυλολέβητα - καλοριφέρ. Είναι κτισμένο μέσα σε δάσος και με ωραία θέα, ενώ έξω έχει τραπέζια για πικ νικ και λίγο πιο πέρα εξωτερικό μπαλκόνι στην άκρη ενός βράχου. Ο Καταφυγιάς ονόματι Κωνσταντίνος πολύ πρόθυμος, ευδιάθετος και εξυπηρετικός!

Αφού τακτοποιηθήκαμε γευματίσαμε με το φαγητό που είχε ο καθένας (π.χ. μπάμιες, γίγαντες, τυριά, αλλαντικά, κονσέρβες, κλπ). Επικράτησε ένας αυθόρμητος διαχωρισμός με τους παλαιούς και τους μεγαλύτερους σε ηλικία στο επάνω σαλόνι και τους νεότερους στο κάτω. Το μεσημεραπόγευμα πέρασε με την χαλαρότητα να εναλλάσσεται με τον ύπνο το διάβασμα και το χάζι. Οι ανιχνευτές ανέλαβαν το μαγείρεμα- μακαρόνια με κιμά-, ο Ρήγας το μπαγλαμαδάκι και μετά το δείπνο το ρίξαμε στο τραγούδι και στο πνεύμα. Πέσαμε για ύπνο μεταμεσονύκτιες ώρες, ιδίως αφού ξέραμε ότι η κορυφή είναι πολύ σύντομη και κοντινή(κάτι σαν Λέσχη κορυφή Λυκαβηττού x3).

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου

Κατά τις 8:30πμ οι πρώτοι άρχισαν να ξυπνούν, οι παλαιοί (Αποστόλης / Κων/νος Κυβ.) αξιοποίησαν την πρόσβαση στην κουζίνα για να ετοιμάσουν ένα champions breakfast με αυγά τηγανιτά, μπέικον, πατάτες τηγανιτές, αγγούρι και ψωμί σε φέτες και τσάι. Ο Ρήγας ξεκίνησε τη μέρα του με μία καραβάνα χθεσινοβραδινά μακαρόνια με κιμά. Οι υπόλοιποι αρκέστηκαν σε μπισκότα τσάι και χυμούς (πού θα πάει .. θα μάθουν κάποια στιγμή και αυτοί ..).

Καθώς η κορυφή ήταν εύκολη υπήρχε μία αναβλητικότητα και αναποφασιστικότητα για να ξεκινήσουμε οπότε Αποστόλης Δημήτριος Δημήτρης Φίλιππος Χρυσούλα και Κών/νος ενημερώσαμε τους υπολοίπους ότι ξεκινάμε για κορυφή οπότε δημιουργήθηκε το κύμα που μας ακολούθησε. Κατά τις 12 παρά 10, ~20 λεπτά αφού ξεκινήσαμε, πατήσαμε την κορυφή της Βουνάσας. Οι παλαιοί απολαύσαμε αφρώδες ποτό σε κολονάτο ποτήρι όσο περιμέναμε τους υπολοίπους. Δεν υπήρχε ίχνος νιφάδας, μόνο σε κάποια βουνά πιο ψηλά και μακρινά. Μετά από μία ώρα ξεκινήσαμε να κατεβαίνουμε. Καθότι 3ομαδήτες, μία τόσο μικρή κορυφή δεν μας έφτανε οπότε είπαμε να εξερευνήσουμε και τις κεραίες που υπήρχαν εκεί κοντά. Και επειδή ούτε αυτό μας έφτασε, οι Αποστόλης, Αχιλλέας, Ελπίδα Γ, Μαριλένη Γ. Κων/νος Κυβ., Ρήγας και Χρυσούλα ξεκινήσαμε κατά τις 2μμ για ένα κοντινό μοναστήρι. Από τις κεραίες αναζητήσαμε το μονοπάτι όπου μετά από λίγο χαθήκανε τα σημάδια του οπότε κατεβήκαμε την πλαγιά προς το μοναστήρι σε πιο ευθεία γραμμή. Σύντομα η βλάστηση πύκνωσε και μαζί της και ο προβληματισμός μας αν θα συναντούσαμε αγριογούρουνα τα οποία κυκλοφορούσαν στην περιοχή. Σε κάποια σημεία η βλάστηση έγινε σχεδόν αδιαχώρητη και η κατάβαση δύσκολη. Μετά από 2 ώρες καταφέραμε να φτάσουμε τελικά στο Μοναστήρι.

Το Μοναστήρι

Πρόκειται για την Ιερά Μονή Ευαγγελισμού Παναγίας Μπουνάσιας, ένα εγκαταλελειμμένο μοναστήρι με πλούσια όμως ιστορία το οποίο ήταν υπό αναστήλωση. Διαθέτει πηγή και άνετα θα μπορούσε κάποιος να διανυκτερεύσει σε κάποιο από τα δωμάτιά του!

Αφού το εξερευνήσαμε, γνωρίσαμε και δύο νεαρούς που είχανε έρθει για να δουν το μοναστήρι. Η ώρα περνούσε και είπαμε ότι δεν πρέπει να αργήσουμε να επιστρέψουμε επειδή πλησιάζει η νύχτα. Η νεαρά προσφέρθηκε να κατεβάσει κάποιους από εμάς στο κοντινό χωριό αλλά καταλήξαμε στο ότι δεν θα βοηθούσε στο να φτάσουμε όλοι στο καταφύγιο. Αποκλείσαμε την ιδέα να ακολουθήσουμε μονοπάτι για το καταφύγιο καθώς θα μας έβρισκε η νύχτα-πιθανώς και κανένα αγριογούρουνο- και τα μονοπάτια δεν ήταν καλά σημαδεμένα, όπου μέσα στην νύχτα θα ήταν ακόμα δυσκολότερο να τα βρούμε. Η επικοινωνία με τοπικό ορειβάτη-οδηγό δεν βοήθησε πολύ για να φτάσουμε γρηγορότερα. Επιλέξαμε τον μακρύτερο αλλά και ασφαλέστερο χωματόδρομο. Η διαδρομή ήταν πανέμορφη, τόσο τα βουνά και η φύση όσο και η δύση του ηλίου όπου εναλλάχθηκε με τον έναστρο ουρανό χωρίς φεγγάρι και φωτορύπανση! Στην πορεία έγινε οικονομία σε μπαταρία κινητών κρατώντας κλειστούς τους φακούς. 1 - 2 σημεία που περάσαμε μύριζε χοιροστάσιο, και ακούστηκε και κάποιο θρόισμα. Ποιός ξέρει.. Είχαμε παρέα και ένα σκύλο που μας ακολούθησε σχεδόν από το μοναστήρι.

Προσθήκη Ελπίδας Φ. για τις παράλληλες δραστηριότητες των υπολοίπων!:

Τη δεύτερη μέρα (27) το απόγευμα, όσο οι μισοί πάλευαν με τα αγριογούρουνα, η κοινότητα αποφάσισε να φτιάξει καλύβες έξω και υπήρξε μία διαπραγμάτευση για το εάν θα κοιμηθούν στο καταφύγιο ή στις καλύβες τους!

Κατά τις 8:00μμ, ~13 χιλιόμετρα μετά και λίγο πάνω από 2 ώρες αφότου ξεκινήσαμε συναντήσαμε τους υπόλοιπους μεταξύ καταφυγίου και κορυφής. Είχε ακουστεί και νωρίτερα η ιδέα για νυχτερινή ανάβαση στην κορυφή όπου έγινε και πράξη τελικά! Ακολουθήσαμε και εμείς! Αν και αρκετά κουρασμένοι, το εγχείρημα μας αντάμειψε με καταπληκτική θέα της περιοχής και έναστρο ουρανό! Στις 9:20 επιστρέψαμε στο καταφύγιο φάγαμε, τραγουδήσαμε με συνοδεία κιθάρας του Ηλία Δ., αράξαμε, και ξεκουραστήκαμε.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου

Κατά τις 8 σηκωθήκαμε για να ετοιμαστούμε: ψωμί φρυγανισμένο στο τηγάνι, μέλι ακτινίδιο και τσάι. Μέχρι τις 9:30 ήταν έτοιμο και το καταφύγιο. Το πλεόνασμα κεφιού στην ομάδα - κοινότητα προκάλεσε την θραύση ενός τζαμιού της πόρτας του καταφυγίου. Ως τις 10:20 είχε γραφτεί και το ημερολόγιο από τον Ντομινίκ, στο οποίο ήμασταν η πρώτη καταχώρηση! Βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες έξω από το καταφύγιο και αναχωρήσαμε για την Δεσκάτη. Σε λίγα σημεία του δρόμου κοντά στο καταφύγιο είχε πιάσει πάγο από το βράδυ, με το που βγήκαμε στον ήλιο δεν έμεινε ούτε υγρασία. Κατά τις 12 φτάσαμε στην Δεσκάτη, βρήκαμε το πούλμαν και κάποια ώρα μετά βρήκαμε και την ταβέρνα που θα τρώγαμε. Πέραν του ωραίου φαγητού το κατάστημα διέθετε και λειτουργικό Τζου-Μπόξ με ελληνικούς δίσκους!! Κατά τις 2:20μμ φύγαμε από την Δεσκάτη.

Το αρχηγείο της κοινότητας μας επιφύλασσε μία έκπληξη στην επιστροφή: επισκεφτήκαμε το Χριστουγεννιάτικο χωριό στα Τρίκαλα! Είναι εντυπωσιακό το πόσο κόσμο είχε! Μείναμε μία ώρα, και ξεκινήσαμε τον δρόμο της επιστροφής. 10:30 επιστρέψαμε στην Λέσχη. Άλλη μία γεμάτη Ορειβατική έφτασε στο τέλος της, Εύγε!

..Κων/νος! /


Συμμετέχοντες

Η λίστα είναι αντιγραφή από το ημερολόγιο του καταφυγίου. - Διορθώστε ό,τι χρειάζεται!

Κοινότητα

Ομάδα

Αγέλη

Δίκτυο

Παλαιοί

Εξωτικά στοιχεία