Σταύρος Κωτσάκης

Σταύρος Κωτσάκης Αρχηγός 3ης Ομάδας μετά τον Τζέραλντ Τέρνερ. Καλή καρδιά, ξεροκέφαλος σαν καλός τριτομαδίτης. Σπάνιο χιούμορ. Σπούδασε μαθηματικός στην Θεσσαλονίκη. Μιά μέρα που ο Στέφος Αλευράς έσπρωχνε το ποδήλατό του ανεβαίνοντας εξαιρετικά απότομη και μεγάλη ανηφόρα πάνω από τα Πανεπιστήμια, με κατάπληξή του ένοιωσε το ποδήλατο να ανεβαίνει μόνο του ! Είχε έρθει κρυφά πίσω του ο Σταύρος και το έσπρωχνε από την σχάρα με πονηρό χαμόγελο ...

Διέθετε εξαιρετική σωματική διάπλαση και ηράκλεια δύναμη . Η καρπαζιά του έμενε αξέχαστη. Υπηρέτησε την θητεία του στην Αεροπορία ως σμηνίας την εποχή της Χούντας. Μας έλεγε ότι είχε ειδικοτητα "Μπατζής" δηλαδη τυφεκιοφόρος αλλά ειναι πιθανό στην πραγματικότητα να ανήκε στην ΕΑΑ (Αερονομία, όπως ηταν η ΕΣΑ για τον Στρατό και η ΕΝΑ για το ναυτικό) όπως μας έλεγε άλλες φορές. Αστειευόμενος ερχόταν στην συγκέντρωση τρίβοντας τα χέρια του : - Πάλι δείραμε σήμερα ! Επέμενε πάντοτε ότι είναι ο ενεργός Αρχηγός Ομάδας και όχι παλιός, μιά και ποτέ δεν του είπαν ότι έφυγε. Είχε την απαιτηση από τό ΣΕΠ, όπως τον όρισε αρχηγό της Τρίτης, έτσι να του στείλει και επιστολή ... ευχαριστήρια, με την οποία ταυτόχρονα να τον απαλάσσει των καθηκόντων του. Αφου αυτό δεν έγινε ποτέ, έτσι και ο ο Σταυρος παρέμενε πάντοτε αρχηγός της Ομάδος!!! Ηταν εξαιρετικός ο Σταύρος, μπορούσς με τό τίποτα να κρατάει την ομάδα σε διαρκή εγρήγορση και ξεραμενη στα γέλια. Οι μεγάλες του κατασκευές - Πύλες, Παρατηρητήρια, Ιστοί έμειναν στην ιστορία . ΄Ηταν απόλαυση να τον παρακολουθείς, έσφιγγε τις συνδέσεις τόσο που το σκοινί "κλούπ" χωνόταν στο ξύλο ! Παρολίγο να αφήσουμε τα κόκκαλά μας κάτω από το χιόνι στην ορειβατική 1975 στα Βαρδούσια. Το καταφύγιο πολύ στενάχωρο. Εκεί που προσπαθούσαμε να ζεστάνουμε χιόνι για ρόφημα... χτυπά η πόρτα!!! Μπαίνουν τέσσερις της Σαράντα, από το σχετικά κοντινό καταφύγιο του Πεζοπορικού. Στο δικό τους καταφύγιο είχαν πάει, απρόσκλητοι και ανοργάνωτοι 3-4 ψυχικιώτες βαθμοφόροι - οι 2 με σακκίδια της ΄Αννας και Καίτης Αλευρά. Η χιονοθύελλα μαινόταν έξω . Μετά μια ελαφρά διαφορά απόψεων περί του σε ποιό καταφύγιο θα κοιμηθούν αυτοί, οι της 40 απεχώρησαν και μείναμε μόνοι, οι σωβινιστές και πεισματάρηδες Τριτομαδίτες . Ο Αρχηγός μας Σταύρος τους είπε πολύ σοβαρά ότι δεν μπορούν να μείνουν, γιατί ...έχουμε Συμβούλιο ετήσιου προγραμματισμού !!! Ανοιχτός κι αγαθός σαν παιδί, τον χάσαμε δυστυχώς πολύ νέο.

Διήγηση Παντελή Γαγάνη: Οταν γυρισα απο τον στρατό το 1974 πήγα πάλι στην Ομάδα σαν υπαρχηγος του Σταυρου. Συνηθισμένος από τα προηγούμενα (Τζ. Τέρνερ) θεώρησα ότι θα έπρεπε να καταστρωθεί τό προγραμμα άν όχι του έτους, τουλαχιστον του μηνός. Ετσι ένα βραδυ πήγα σπίτι του στην οδό Σπετσών, ήταν και Κ. Παρτζόγλου επισης υπαρχηγός και ίσως και κανας-δυο άλλοι όπου ο Σαυρος ανακοίνωσε ότι τό προγραμμα της επομένης Κυριακής ήταν ούτε λίγο ούτε πολύ να πάει η ομάδα στο Τατόϊ να παρακολουθήσει τους αγώνες σιρκουϊ που γίνονταν τότε. Του είπα ότι αυτη δεν είναι δράση ομάδας και ο Σταυρος απάντησε ότι αφού ο Αρχηγός θέλει να δεί τό σιρκουϊ, και αυτη ειναι δραση του Αρχηγού, προφανώς ειναι και δραση της ομάδας. Το άφησα και τον ρώτησα τί προγραμμα θα έχουμε την παραπάνω Κυριακή οπότε μου απάντησε ότι αυτός μεχρι την παραπάνω Κυριακή μπορεί να έχει πεθάνει και δεν τον νοιάζει!! Εκνευρισμένος του είπα ότι και έτσι να είναι, πάλι η ομάδα πρέπει να έχει πρόγραμμα, οπότε ο αμίμητος καιφοβερός Κωτσάκης είπε ότι άμα έχει πράγματι πεθάνει, τοτε η ομάδα θα πάει στην Κηδεία του και έτσι πάλι δεν χρειάζεται να φτιάξει προγραμμα!!!! Ενας εξαιρετικός μου φίλος και ένας κα- τα- πλη- κτι- κός άνθρωπος που έφυγε πολύ νωρίς, μετά από μακρυά αρρώστια.