Δόλιος Πρόσκοπος

Ήταν κάποτε πριν χρόνια πολλά
ένας Πρόσκοπος που ‘ταν διαφορετικός.
Ήταν έξυπνος και χαμογελαστός
κι όλοι έλεγαν ότι είν’ ατρόμητος.
Κάθε βράδυ όμως στη σκοπιά του
έβλεπε οράματα
μαυροκόκκινα κι αραχνιασμένα
βασανιστικά.

Δόλιε πρόσκοπε που ‘βλεπες οράματα
χωρίς να ξέρεις τι σημαίνουν αυτά.
Δόλιε πρόσκοπε που ‘βλεπες οράματα
θα το μάθεις μα θα ‘ναι αργά.

Μια μέρα βροχερή μέσα στη σκηνή
είδε ξαφνικά του Κάπταιν Μπίστι τη μορφή.
«Έλα ‘δω εσύ, σε ξέρω από καιρό
και ξέρεις κι εσύ πως σε παρακολουθώ.»
Και στο βάθος φάνηκε ένα πλοίο
που ‘χε θέση και γι ‘αυτόν
Σαν τον ψάχνανε την άλλη μέρα
ήταν πια απών.

Γεια σου Πρόσκοπε που ‘βλεπες οράματα
χωρίς να ξέρεις τι σημαίνουν αυτά.
Τώρα έφυγες, θάλασσες αρμένισες
όπου και να ‘σαι, να ‘σαι καλά. (x2)

Στίχοι: Αρχηγείο 2006

Τραγούδι: Rasputin