ΑΛΚΥΟΝΩΝ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΛΚΥΟΝΩΝ

Επί αρχηγίας Κωνσταντίνου Δικαιούλια, το 1990, ένα ερμιονίτικο παιχνίδι είχε ως στόχο την επίτευξη διαφορετικών άθλων από κάθε ενωμοτία. Οι τότε Αλκυόνες ( Βασίλης Αλεβιζάκος(εν/άρχης), Ιωάννης Τόγιας(υπ/άρχης), Θανάσης Φωκάς, Κων/νος Παπαδημητρίου, Στέλιος Καραβασίλης, Νίκος Γεωργιάδης ) κατέληξαν, μετά από πολλή σκέψη, στο συμπέρασμα ότι η δημιουργία μιάς πλατείας στον χώρο πίσω από τον Ιστό θα συντόμευε κατά πολύ τον δρόμο προς την τραπεζαρία. Έτσι λοιπόν όταν τσουγκρανίστηκε και οριοθετήθηκε η πλατεία αυτή ονομάστηκε ‘πλατεία Αλκυόνων’ προς τιμήν των κατασκευαστών της. Την επομένη χρονιά ο Καπ, το ινδιάνικο κανώ της 3ης, σταμάτησε να χρησιμοποιείται στην θάλασσα λόγω κάποιοιων κακώσεων που δεν του επέτρεπαν να πλέει με ασφάλεια. Από τότε καθιερώθηκε να κοσμεί ο Καπ την πλατεία Αλκυόνων και να φροντίζουν οι Αλκυόνες για τον συγκεκριμένο χώρο. Το 1994 (με ενωμοτάρχη τον Κων/νο Παπαδημητρίου) λόγω συγκεκριμένων καταστάσεων ο Καπ δεν κατορθώθηκε να στολίσει την αλκυόνικη πλατεία. Ωστόσο το υψηλό πνεύμα της ενωμοτίας δεν άφησε γυμνή την πλατεία και στήθηκε εκεί δίμετρος ιστός με το σημαιάκι των Αλκυόνων. Ένα χρόνο αργότερα, το 1995, (με ενωμοτάχη τον Γεράσιμο Χαροκόπο) ο Καπ ξαναβρήκε δικαίωση και γύρισε στον χώρο του. Το 1996 (με ενωμοτάρχη την Ελένη Καρακώστα) ο Καπ παρέμεινε στην αποθήκη κ’έτσι δεν στόλισε την πλατεία. Δεν άργησε όμως το ανήσυχο πνεύμα των Αλκυόνων ν’αναζητήσει την επιστροφή του κ’έτσι το 1997 κ’1998 (ενωνοτάρχης Ντομινίκ) ο Καπ ξαναγύρισε στο πολυπόθητο λημέρι του, για μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια για την ενωμοτία! Από την Ερμιόνη 2002 και μετά, ενωμοτία Αλκυόνων, μετά από δεκαετίες υπάρξεως και υπεροχής, δεν υπάρχει.

Α

[Ντομινίκ Αρβανίτης]

Ν

[Ζάκης ΝτεΠιάν]

Σ

[Νίκος Σιδέρης]