Σταύρος Κωτσάκης

Σταύρος Κωτσάκης Αρχηγός 3ης Ομάδας μετά τον Τζέραλντ Τέρνερ. Καλή καρδιά, ξεροκέφαλος σαν καλός τριτομαδίτης. Σπάνιο χιούμορ. Σπούδασε μαθηματικός στην Θεσσαλονίκη. Μιά μέρα που ο Στέφος Αλευράς έσπρωχνε το ποδήλατό του ανεβαίνοντας εξαιρετικά απότομη και μεγάλη ανηφόρα πάνω από τα Πανεπιστήμια, με κατάπληξή του ένοιωσε το ποδήλατο να ανεβαίνει μόνο του ! Είχε έρθει κρυφά πίσω του ο Σταύρος και το έσπρωχνε από την σχάρα με πονηρό χαμόγελο ...

Διέθετε εξαιρετική σωματική διάπλαση και ηράκλεια δύναμη . Η καρπαζιά του έμενε αξέχαστη. Υπηρέτησε την θητεία του στην Στρατιωτική αστυνομία. Ερχόταν στην συγκέντρωση τρίβοντας τα χέρια του : - Πάλι δείραμε σήμερα ! Επέμενε πάντοτε ότι είναι ο ενεργός Αρχηγός Ομάδας και όχι παλιός, μιά και ποτέ δεν του είπαν ότι έφυγε . Οι μεγάλες του κατασκευές - Πύλες, Παρατηρητήρια, Ιστοί έμειναν στην ιστορία . ΄Ηταν απόλαυση να τον παρακολουθείς, έσφιγγε τις συνδέσεις τόσο που το σκοινί "κλούπ" χωνόταν στο ξύλο ! Παρολίγο να αφήσουμε τα κόκκαλά μας κάτω από το χιόνι στην ορειβατική 1975 στα Βαρδούσια. Το καταφύγιο πολύ στενάχωρο. Εκεί που προσπαθούσαμε να ζεστάνουμε χιόνι για ρόφημα... χτυπά η πόρτα!!! Μπαίνουν τέσσερις της Σαράντα, από το σχετικά κοντινό καταφύγιο του Πεζοπορικού. Στο δικό τους καταφύγιο είχαν πάει, απρόσκλητοι και ανοργάνωτοι 3-4 ψυχικιώτες βαθμοφόροι - οι 2 με σακκίδια της ΄Αννας και Καίτης Αλευρά. Η χιονοθύελλα μαινόταν έξω . Μετά μια ελαφρά διαφορά απόψεων περί του σε ποιό καταφύγιο θα κοιμηθούν αυτοί, οι της 40 απεχώρησαν και μείναμε μόνοι, οι σωβινιστές και πεισματάρηδες Τριτομαδίτες . Ο Αρχηγός μας Σταύρος τους είπε πολύ σοβαρά ότι δεν μπορούν να μείνουν, γιατί ... έχουμε Συμβούλιο ετήσιου προγραμματισμού !!! Ανοιχτός κι αγαθός σαν παιδί, τον χάσαμε δυστυχώς πολύ νέο.