Ορειβατική στην Δίρφη, 1996
Στην μακρά λίστα ορειβατικών της 3ης, η "πρώτη Δίρφη", αποτελεί σκοτεινή εξαίρεση κατά την οποία δεν καταφέραμε να φτάσουμε στο καταφύγιο λόγω αντίξοων συνθηκών.
Η μαμά Τσαϊρίδη επικοινώνησε τηλεφωνικώς με το καταφύγιο την προηγούμενη μέρα για να μάθει για τον καιρό, και ο καταφυγιάς την ενημέρωσε: "τι λέτε κυρία μου;;; με τέτοιο καιρό δεν ανεβαίνει κανείς!".
Μετά από 6 ώρες πορείας επιστρέψαμε στην ταβέρνα στο χωριό Στενή. Αντιμετωπίσαμε χιονοθύελλα και χαλαζοθύελα να μας χτυπάει το πρόσωπο σαν εκατοντάδες καρφίτσες το δευτερόλεπτο, εμποδίζοντας μας να βλέπουμε μακριά. Να φυσάει σε σημείο που κάναμε ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω.
Δυστυχώς αρκετός κόσμος ήταν απροετοίμαστος για αυτή την εκδρομή, τόσο σε ρουχισμό υποδήματα και εξοπλισμό, όσο και σε βάρος σακιδίου όσο και σε φυσική κατάσταση (ξενύχτι το βράδυ πριν φύγουμε) όσο και αντιμετώπισης δυσμενών καταστάσεων. Πρόσκοποι χρειάστηκε να τους υποβαστάζουμε σε ένα μέρος της διαδρομής και να κουβαλάμε και ο σακίδιό τους. Άλλοι με παγωμένα μαλλιά, στόματα κλπ.
Περίπου για 4 - 4:30 ώρες προσπαθούσαμε να φτάσουμε στο καταφύγιο. Ο Διομήδης είχε μαζί του ένα GPS και μετά μάθαμε ότι πρέπει να είχαμε φτάσει αρκετά κοντά στο καταφύγιο.
Σε κάποια σημεία περπατούσαμε πιασμένοι ανά δύο για να μην μας πάρει ο αέρας. Την Ίνα την πήρε ο αέρας και την πήγαινε με ταχύτητα προς τον γκρεμό. Πάνω που μας αποχαιρετούσε επειδή δεν μπορούσε να πιαστεί από πουθενά, με μία σβέλτη κίνηση την ακινητοποίησε ο Διομήδης.
Αυτή ήταν και η τελευταία ορειβατική πολλών τριτομαδιτών.
..Κων/νος!
/
Παρακάτω αναφέρονται όσοι από τους συμμετέχοντες θυμάμαι:
Περιεχόμενα
Κοινότητα
Ομάδα
- Αλκμήνη Καρακώστα
- Μελένια Αρούχ
- Έλλη Αργυρού
- Αλέξης Παναγιωτόπουλος
- Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου
- Αντώνης Σταυρόπουλος
- Γιώργος Μητράκος
- Γιώργος Παπαϊωάννου
- Χριστόφορος Κωνσταντινίδης
- Βίβιαν Μπερτσεκά
- Εύα Τσαϊρίδη
- Χριστίνα Βλάχου
- Ντομινίκ Αρβανίτης
