Ορειβατική στα Πιέρια, 2000

Από Wikitriti
Αναθεώρηση ως προς 23:23, 1 Φεβρουαρίου 2016 από τον Konnoskub (Συζήτηση | συνεισφορές) (Ο Konnoskub μετακίνησε τη σελίδα Ορειβατική στα Πιέρεια, 2000 στη Ορειβατική στα Πιέρια, 2000: Λόγω λάθους ορθογραφίας, δεν εμφανιζότανε στην...)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Ημερολόγιο από e-mail στην λίστα της 3ΟΑΝ του Α.Ο. Κωνσταντίνου Παπαδημητρίου)




Χαιρετισμούς,

Καλή χρονιά, καλή δεκαετία, καλό αιώνα, και προπαντός καλή ΧΙΛΙΕΤΙΑ.

Θέλω να συγχαρώ από τους παλαιούς που είχαμε στην ορειβατική μαζί μας την παλαιότερη Ίνα Μελέγκογλου που μας τίμησε με την παρουσία της στα Πιέρια όρη. ΈΥΓΕ και εύχομαι του χρόνου να ακολουθήσουνε το ευγενικό παράδειγμά της και άλλοι τριτομαδίτες . Η ορειβατική αυτή κύλησε ομαλά χωρίς κανένα απρόοπτο. Ξεκινήσαμε 16 τριτομαδίτες από την λέσχη στις 6 παρά κάτι, στην Κηφισσιά γίναμε 18 και στον Βελβενδό γίναμε 19. Η πορεία ήτανε εύκολη (χωρίς χιόνια δυστυχώς) και κράτησε περίπου 3:30 ώρες. Μαζί είχαμε 2 οδηγούς και υπεύθυνους για το καταφύγιο. Το καταφύγιο ήταν ιδιαίτερα καλό και περιποιημένο, καθώς και δεν παρατηρήθηκαν φαινόμενα "ΘΕΟΣ" (δείτε δεύτερη ορειβατική στην Δίρφη). Οι καταφυγιάδες μας περίμεναν με ζεστό τσάι του βουνού και ζεστό τραχανά χειροποίητο (ξινό). Το πρώτο απόγευμα-βράδυ κύλισε ομαλά. Ο Αλ. Παναγιωτόπουλος μας εισήγαγε ένα νέο παιχνίδι εν ονόματι "Μαφιόζος" με απλούς κανόνες (ο ένας κατηγορεί τον άλλον :> ) και πολύ γέλιο.

Την δεύτερη ημέρα αφού είδαμε ότι ο καιρός βελτιώθηκε κι είναι κατάλληλος για την ανάβασή μας στην κορυφή, ξεκίνησε το παρακάτω team για την κατάκτηση των Πιερίων:

Σημειωτέον ότι οι ανιχνευτές:

Γιώργος Στράτος και Ανδρέας Μητράκος ΔΕΝ (προσοχή) ΔΕΕΝΝ συμμετήχαν στην αποστολή για την κορυφή.

Στην κορυφή βρήκαμε και βιβλίο επισκέπτου του ΕΟΣ, όπου και φυσικά καταγράψαμε εκεί επάνω τα ονόματά μας.

Η κατάβαση έινε πολύ πιο γρήγορα από την ανάβαση (να είναι καλά το koloski :> ) . Όταν φτάσαμε στούς πρόποδες του βουνού και συγκεκριμένα στην διασταύρωση που ο ένας δρόμος πήγαινε στο καταφύγιο και ο άλλος προς το χωριό του Ζορμπά (μου διαφεύγει το όνομα, παρακαλώ ας το στείλει κάποιος ...) οι 5 κάτωθι γεναίοι και ακούραστοι τριτομαδίτες, με αυταπάρνηση και ηρωισμό (μήπως τα παραλέω λίγο ? :) ) ξεκίνησαν για το χωριό αυτό προς αναζήτηση μπριζολών, παϊδιών, πατατών τηγανητών, οίνου τσικουδιάς και τερψιπνευμονίων:

Μετά από πορεία 6-8 χιλιομέτρων φτάσαμε στο χωριό το οποίο προς ελαφρά απογοήτευση το βρήκαμε έρημο. Ξεκινώντας να επιστρέψουμε παρατηρήσαμε ΦΩΣ σε ένα σπίτι και τελικά το επισκεφθήκαμε. Εκεί διέμενε ο ένας εκ των δυο φυλάκων του χωριού, που μας φίλεψε τσάι με μέντα. Αφού ζεσταθήκαμε εκεί, είχε την ευγενική καλοσύνη να μας πάει στο καταφύγιο με το αγροτικό του όχημα.

Το δεύτερο βράδυ, δημιουργήθηκε και πρωτογράφτηκε το βιβλίο επισκεπτών του καταφυγίου. Όμως βεβηλώθηκε από δυο ποταπούς ανιχνευτές οι οποίοι το αλλοίωσαν προσθέτοντας τα ονόματά τους στην λίστα με αυτούς που πήγανε κορυφή. Το βράδυ κύλησε ομαλά αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι λαλούδες εμφανίστηκαν όσο ο αρχηγός κοινότητας έδειχνε αστερισμούς, και κυνήγησαν τους ανιχνευτές.

Την τρίτη μέρα το πρωί, μετά τον καθαρισμό του καταφυγίου με ηλεκτρική σκούπα και την τέλεση της πατροπαράδοτης Μακριάς Γαϊδούρας με τους μικροτραυματισμούς που συνεπάγεται, ξεκινήσαμε την κάθοδο.

..Kon/nos! .

A/O