Ζωή προσκοπική

Στίχοι

Σαν ήμουν πιτσιρίκος μια σταλιά,

με ντύσανε αμέσως στα χακιά.

Με βλέπανε και σκάγανε στα γέλια οι δικοί

μα εγώ ζητούσα, φίλοι μου, ζωή προσκοπική.

Παραραράμ - παμ - παμ. (Δις)

Να δένω κόμπους άδετους με μάθαν στο λεπτό,

να λύνω κόμπους άλυτους, άλλο τρανό κι αυτό,

με τάραξαν στις εκδρόμες φασόλια και φακη,

μα εγώ ζητούσα, φίλοι μου, ζωή προσκοπική.

Παραραράμ - παμ - παμ. (Δις)

Στο πλύσιμο ξεπέρασα τη μάνα μου παιδιά,

να καθαρίζω ξέρετε μου πιάστηκε η καρδιά,

σκοπός από τις δύο ως τις έξι το πρώι,

μα εγώ ζητούσα, φίλοι μου, ζωή προσκοπική.

Παραραράμ - παμ - παμ. (Δις)

Και τώρα που την έμαθα την κόλαση αυτή

κι από την μύτη πιάστηκα σαν έξυπνο πουλί,

οι πίκρες και τα βάσανα την κάναν ζηλευτή

την ονειρεμένη αυτή ζωή την λεν΄ προσκοπική.

Παραραράμ - παμ - παμ. (Δις)