Ορειβατική στην Δίρφη, 1997

Η πρώτη μέρα:

Σάββατο 27/12/1997 πρωί-πρωί, αναχωρήσαμε με το πούλμαν για τη Στενή Δίρφης κουβαλώντας από πέρσι μια αποτυχημένη προσπάθεια προσέγγισης του καταφυγίου αλλά και χρήσιμες εμπειρίες. Εξοπλισμένοι και καλά οργανωμένοι λοιπόν, ξεκινήσαμε την ανάβαση στις 8:45. Σημαντικό ρόλο σε αυτό το σημείο έπαιξε το GPS του Δ. Σπινέλη, με τη βοήθεια του οποίου εντοπίζαμε τα ίχνη του παλιού μονοπατιού που ξεκινάει από το ρέμα της Στενής και ανεβαίνει στο καταφύγιο διασχίζοντας πανέμορφα δάση από καστανιές και έλατα. Ο καιρός ήταν πολύ καλός και έκανε τη πορεία απολαυστική. Τελικά, μετά από δυο ώρες και κάτι, στις 10:55, φθάσαμε οι πρώτοι στο καταφύγιο, και σύντομα μαζευτήκαμε όλοι. Αφού τακτοποιηθήκαμε στο νεώτερο τμήμα του καταφυγίου και έχοντας κάποια σχετική απομόνωση, αρχίσαμε τις εποικοδομητικές ασχολίες: μια ομάδα έμπειρων χιονοδρόμων επιδόθηκε εις το ευγενές άθλημα της "χιονο-ολισθήσεως επι οπισθίων μετά πλαστικής σακούλας", κοινώς κωλοσκί, για το οποίο γίνονται προσπάθειες να προστεθεί στα ολυμπιακά αγωνίσματα. Ένας παλαιός ανέβηκε για την πλάκα του στην κορυφή (Διομήδης Σπινέλλης), ενώ κάποιοι άλλοι αποφάσισαν να μείνουν στο καταφύγιο για να ξεκουραστούν. Ανυποψίαστοι όμως, άναψαν το τζάκι ταμπού... Κάποια στιγμή το απόγευμα, έφθασε στο καταφύγιο ο καταφυγιάρχης, ο οποίος κρατώντας εχθρική στάση απέναντί μας, συνέστησε να σβήσουμε το τζάκι επειδή καπνίζει. Μην δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στη συμβουλή του, μια και η σόμπα κάπνιζε πολύ περισσότερο, αναλώσαμε το υπόλοιπο της ημέρας μας σε "φειδεμπορικές συναλλαγές" (για τους φίλους χαρτοπαίχτες), ενώ κάποια ανιχνευτής (Χ. Βλάχου), βρέθηκε κατά τύχη δεμένη σε ένα πάγκο. Ταυτόχρονα, μια ομάδα ελεεινών ξεκίνησε για μια κοντινή κορυφή. Το βράδυ ο καιρός χάλασε και άρχισε να βρέχει, ενώ η περιοχή καλύφθηκε με ομίχλη και ο καταφυγιάρχης είχε πάει να βρεί κάποιους που είχαν χάσει τον δρόμο για το καταφύγιο με το αυτοκίνητό τους, οι οποίοι, όπως αποδείχθηκε, ήταν ο Δ.Τσέγκας και ένας φίλος του. Η ώρα περνούσε και το αρχηγείο κοινότητας έφτιαχνε ένα νέο ποτό ενώ ταυτόχρονα ψάχναμε για δοκιμαστές. Οι περισσότεροι είχαμε ξαπλώσει όταν ξάφνου δεχθήκαμε την επίσκεψη του "Θεού"...

Η επόμενη μέρα:

28/12/1997. Καιρός ομιχλώδης με δυνατούς νοτιοδυτικούς ανέμους εντάσεως 6 με 7 μποφόρ και βροχή κατά διαστήματα. Πρωί - πρωί, μέσα από πολύωρη συζήτηση με τον καταφυγιά, ο οποίος αυτοαποκαλείται και "Θεός", πήραμε διορία ως το μεσημέρι για να τα μαζέψουμε και να φύγουμε, για ασήμαντη αφορμή (βλ. τζάκι ταμπού) . Τελικά, μετά από παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και μια μικρή μπλόφα, αφού ετοιμαστήκαμε για να φύγουμε, το πνεύμα των Χριστουγέννων έκανε το θαύμα του. Το υπόλοιπο της ημέρας κύλησε ομαλά αφού καταφέραμε και συμφιλιωθήκαμε με τον "Θεό". Μια επίλεκτη ομάδα γενναίων τριτομαδιτών, ( αποτελούμενη από: Γ. Βουτέρης, Ε. Τσαϊρίδη, Ι. Τσαϊρίδης, Γ. Μητράκος, Π. Χαιρετάκης, Ν. Ανδρεάδης, Α. Σταυρόπουλος, Κ. Παπαδημητρίου, Σ. Χατζηνικολάου, Α. Παναγιωτόπουλος, Ν. Χαιρετάκης, Β. Σπηλιωτόπουλος.), ξεκίνησε για την κορυφή της Δίρφης, αψηφώντας τους ισχυρούς νοτιάδες και τα δυσμενή προγνωστικά. Τελικά, προς έκπληξη όλων μας, φθάσαμε στην κορυφή, βγάλαμε την καθιερωμένη φωτογραφία, και κολατσίσαμε στον "κρατήρα" της κορυφής. Σημειωτέον, ότι το πρωί συναντήσαμε "έμπειρο" ορειβάτη ο οποίος δοκίμασε και δεν κατάφερε να πλησιάσει στην κορυφή.

Το απόγευμα έλαβε χώρα στο υπόγειο του καταφυγίου, το πατροπαράδοτο παίγνιον της μακράς όνου, με ελαφρούς αλλά συνηθισμένους για μας τραυματισμούς, στο οποίο η ομάδα των αρχηγείων παραδοσιακά ενίκησε. Αργότερα παίχθηκε το κλασσικό παιχνίδι της παντομίμας με τίτλους ταινιών ποικίλου ενδιαφέροντος... Το βράδυ, συνηθισμένοι πια, δεχθήκαμε το καληνύχτισμα του "Θεού",....

Η αυριανή μέρα:

29/12/1997, μια ηλιόλουστη μέρα. Αφού καθαρίσαμε το καταφύγιο, βγάλαμε την καθιερωμένη φωτογραφία και φύγαμε για την Στενή. Η κατάβαση έγινε και πάλι από το παλιό μονοπάτι και σε μιάμιση ώρα είχαμε φθάσει. Στη Στενή μας περίμενε η παραδοσιακή φασολάδα, η οποία όμως περίμενε και κάποιους ανιχνευτές (Γ. Παπαϊωάννου) , που δεν την ετίμησαν όπως θα έπρεπε... Μετά από ένα χορταστικό γεύμα, αναχωρήσαμε για Αθήνα.

Βασίλης Σπηλιωτόπουλος AKA.

Παρόντες:

Κοινότητα:

• Βασίλης Σπηλιωτόπουλος (Α.Κ.Α)
• Νίκος Χαιρετάκης (Υ.Κ.Α)
• Ίων Σπινέλλης (Επίτιμο Μέλος Αρχηγείου Κοινότητας)
• Χριστίνα Βλάχου (Ανιχν.)
• Δανάη Καρακώστα (Ανιχν.)
• Πάρης Κυριακόπουλος (Ανιχν.)
• Γιώργος Παπαϊωάννου (Ανιχν.)
• Ιγνάτιος Τσαϊρίδης (Ανιχν.)

Ομάδα:

• Αλέξης Παναγιωτόπουλος (Α.Ο)
• Σέργιος Χατζηνικολάου (Υ.Ο)
• Κων/νος Παπαδημητρίου (ΑρχΒ.Ο)
• Αντώνης Σταυρόπουλος (Β.Ο)
• Αλέξανδρος Αργυρός (Β.Ο)
• Νίκος Ανδρεάδης (Β.Ο)
• Γιώργος Μητράκος
• Βίβιαν Μπερτσεκά
• Ντομινίκ Αρβανίτης
• Χριστόφορος Κωνσταντινίδης
• Εύα Τσαϊρίδη
• Γιώργος Βουτέρης

Αγέλη:

• Μελίνα Παπαμανώλη (Α.Α)
• Άγγελος Παρασκευαϊδης (Υ.Α)
• Γιάννης Παπαδημητρίου (Υ.Α)
• Χρήστος Καμπανάς (Β.Α)

Παλαιοί:

• Διομήδης Σπινέλλης
• Πέτρος Χαιρετάκης