Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Νίκος Γεωργακόπουλος"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
− | Ο Νίκος Γεωργακόπουλος γράφτηκε στην αγέλη μάλλον την άνοιξη του 1971 και έγινε μέλος των [[κίτρινος|κιτρίνων]]. Εξάρχης του ήταν ο [[Ερρίκος Σκάσης]]. Κάποια στιγμή έγινε εξάρχης, μάλλον των κιτρίνων. Μάλλον ανέβηκε στην ομάδα το 1974, όπου είχε ενομωτάρχη τον [[Ερρίκος Σκάσσης|Ερρίκο Σκάση]]. Κάποια στιγμή έγινε ενομωτάρχης των [[Αλκυόνες|Αλκυόνων]]. Σε μια κατασκήνωση (ίσως το 1977) είχε τον [[Νίκος Παρθένιος|Νίκο Παρθένιο]] ως συν-ενομωτάρχη, με αρχηγό [[Κωσταντίνος Παρετζόγλου|Κων'νο Παρεντζόγλου]], σε στοίχημα με τον οποίον για όσες κρύες κοκα-κόλες μπορούσαν να πιούν δέχθηκαν οι δυο Νίκοι να σκάψουν τάφρο αποχαίτευσης στις (τότε καινούριες) [[βρύσες]]. Κατόπιν πέρασε την κοινότητα και μετά, ταυτοχρόνως με τον [[Κωσταντίνος Τριανταφύλλου|Κωσταντίνο Τριανταφύλλου]] ([[Χάθι]]) έγινε βοηθός αγέλης (με όνομα [[Ραν]]) με αρχηγούς την [[Έλλη Σκάσση|Έλλη]] και τον [[Ερρίκος Σκάσσης|Ερρίκο Σκάσση]]. Με τον Κωσταντίνο, αργότερα ήταν συν-αρχηγοί αγέλης και έφεραν στο αρχηγείο αγέλης πολλούς κλασσικούς παλαιούς και τώρα γονείς λυκοπούλων (βλ. [[Αλέξανδρος Δημάκης]], [[Λίλυ Ιακωβίδη]], [[Μαργκώ Χατζηνικολή]], [[Άνθια Δεστούνη]], [[Μαρία Σταυροπούλου]], | + | Ο Νίκος Γεωργακόπουλος γράφτηκε στην αγέλη μάλλον την άνοιξη του 1971 και έγινε μέλος των [[κίτρινος|κιτρίνων]]. Εξάρχης του ήταν ο [[Ερρίκος Σκάσης]]. Κάποια στιγμή έγινε εξάρχης, μάλλον των κιτρίνων. Μάλλον ανέβηκε στην ομάδα το 1974, όπου είχε ενομωτάρχη τον [[Ερρίκος Σκάσσης|Ερρίκο Σκάση]]. Κάποια στιγμή έγινε ενομωτάρχης των [[Αλκυόνες|Αλκυόνων]]. Σε μια κατασκήνωση (ίσως το 1977) είχε τον [[Νίκος Παρθένιος|Νίκο Παρθένιο]] ως συν-ενομωτάρχη, με αρχηγό [[Κωσταντίνος Παρετζόγλου|Κων'νο Παρεντζόγλου]], σε στοίχημα με τον οποίον για όσες κρύες κοκα-κόλες μπορούσαν να πιούν δέχθηκαν οι δυο Νίκοι να σκάψουν τάφρο αποχαίτευσης στις (τότε καινούριες) [[βρύσες]]. Κατόπιν πέρασε την κοινότητα και μετά, ταυτοχρόνως με τον [[Κωσταντίνος Τριανταφύλλου|Κωσταντίνο Τριανταφύλλου]] ([[Χάθι]]) έγινε βοηθός αγέλης (με όνομα [[Ραν]]) με αρχηγούς την [[Έλλη Σκάσση|Έλλη]] και τον [[Ερρίκος Σκάσσης|Ερρίκο Σκάσση]]. Με τον Κωσταντίνο, αργότερα ήταν συν-αρχηγοί αγέλης και έφεραν στο αρχηγείο αγέλης πολλούς κλασσικούς παλαιούς και τώρα γονείς λυκοπούλων (βλ. [[Αλέξανδρος Δημάκης]], [[Λίλυ Ιακωβίδη]], [[Μαργκώ Χατζηνικολή]], [[Άνθια Δεστούνη]], [[Μαρία Σταυροπούλου]], [[Φανή Μεταξά]]). Ύστερα πέρασε στο αρχηγείο ομάδας με αρχηγό τον [[Άγγελος Μελεγκοβιτς|Άγγελο Μελέγκοβιτς]] και έγινε αρχηγός ομάδας (1980-82?). Υπαρχηγός του ήταν ο [[Γιάννης Μαρκιανός]], πανω στον οποίο έπεσε ένα δέντρο που κοβόταν για την πυρά στην Ερμιόνη της αρχηγείας του Νίκου ("Αμάν, πάει ο Γιάννης"). Βοηθός ήταν ο [[Ζάκης Ντεπιάν]]. Αργότερα έγινε παλαιός και απαθανατίστηκε στους στίχους "με τον κάφρο αρχηγό." |
[[Κατηγορία:Τριτομαδίτης]] | [[Κατηγορία:Τριτομαδίτης]] |
Αναθεώρηση της 20:51, 17 Σεπτεμβρίου 2007
Ο Νίκος Γεωργακόπουλος γράφτηκε στην αγέλη μάλλον την άνοιξη του 1971 και έγινε μέλος των κιτρίνων. Εξάρχης του ήταν ο Ερρίκος Σκάσης. Κάποια στιγμή έγινε εξάρχης, μάλλον των κιτρίνων. Μάλλον ανέβηκε στην ομάδα το 1974, όπου είχε ενομωτάρχη τον Ερρίκο Σκάση. Κάποια στιγμή έγινε ενομωτάρχης των Αλκυόνων. Σε μια κατασκήνωση (ίσως το 1977) είχε τον Νίκο Παρθένιο ως συν-ενομωτάρχη, με αρχηγό Κων'νο Παρεντζόγλου, σε στοίχημα με τον οποίον για όσες κρύες κοκα-κόλες μπορούσαν να πιούν δέχθηκαν οι δυο Νίκοι να σκάψουν τάφρο αποχαίτευσης στις (τότε καινούριες) βρύσες. Κατόπιν πέρασε την κοινότητα και μετά, ταυτοχρόνως με τον Κωσταντίνο Τριανταφύλλου (Χάθι) έγινε βοηθός αγέλης (με όνομα Ραν) με αρχηγούς την Έλλη και τον Ερρίκο Σκάσση. Με τον Κωσταντίνο, αργότερα ήταν συν-αρχηγοί αγέλης και έφεραν στο αρχηγείο αγέλης πολλούς κλασσικούς παλαιούς και τώρα γονείς λυκοπούλων (βλ. Αλέξανδρος Δημάκης, Λίλυ Ιακωβίδη, Μαργκώ Χατζηνικολή, Άνθια Δεστούνη, Μαρία Σταυροπούλου, Φανή Μεταξά). Ύστερα πέρασε στο αρχηγείο ομάδας με αρχηγό τον Άγγελο Μελέγκοβιτς και έγινε αρχηγός ομάδας (1980-82?). Υπαρχηγός του ήταν ο Γιάννης Μαρκιανός, πανω στον οποίο έπεσε ένα δέντρο που κοβόταν για την πυρά στην Ερμιόνη της αρχηγείας του Νίκου ("Αμάν, πάει ο Γιάννης"). Βοηθός ήταν ο Ζάκης Ντεπιάν. Αργότερα έγινε παλαιός και απαθανατίστηκε στους στίχους "με τον κάφρο αρχηγό."