Ορειβατική στα Βαρδούσια, 2002

Από Wikitriti
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

27-29/12/02

Ξεκινήσαμε 5:30 ώρα από τη Λέσχη μας. Μετά από μια στάση στην Κηφισιά για να συμπληρώσουμε τους 27, φύγαμε με προορισμό το χωριό Αθανάσιος Διάκος (Άνω Μουσουνίτσα).

Στις 11:45, αφού κανονίσαμε την φασολάδα της επιστροφής, ξεκινήσαμε για το καταφύγιο. Ο καιρός ήτο καλός με ελαφρύ Β.Δ. άνεμο, 5 τοπικά 6 μποφόρ, ενισχυόμενο. Η πορεία ήτο ανηφορική, βαίνουσα καλώς. Το χιόνι έφτανε το γόνα κατά τόπους. Μετά από στάση στο παρεκκλήσι της Παναγιάς, συνεχίσαμε ακάθεκτοι για το καταφύγιο, όπου φθάσαμε μετά από τετράωρη πορεία. Εάν δεν ήτο η τελευταία κόντρα μετά πάγου, η άφιξις θα ήτο συντομοτέρα.

Το καταφύγιο μας περίμενε με αναμμένες σόμπες και τζάκι, παγωμένο δε. Αφού τακτοποιηθήκαμε και οι 29 συμμετέχοντες, παραγγείλαμε μακαρονάκι κρασάτο (μάταια, αφού λάβαμε μακαρόνια με κιμά). Η νύχτα συνέχισε με αθλοπαιδίες και ασκήσεις με τράπουλα.

Αφού κοιμηθήκαμε, ξυπνήσαμε την επομένη. Μετά από ένα παραδοσιακό πρωινό του βουνού, δεκατρείς γενναίοι αψηφούν τις αντίξοες καιρικές συνθήκες -- χαμηλή ορατότητα, πάγο, χιονοθύελλα και ανέμους 9 μποφόρ με ριπές 12!!! -- ξεκινήσανε για κορυφή. Στόχος ήτο να διασχίσουν τις πόρτες, παρά τις αντιρρήσεις των υπευθύνων του καταφυγίου.

Η πορεία κράτησε 45 λεπτά, οπότε και διακρίναμε το επόμενο καταφύγιο. Αφού μας κεράσανε ένα νερό με άρωμα τσαγιού, διαπιστώσαμε ότι η πορεία μας προς τα πάνω δεν ήτο δυνατή, καθ' ότι μια ομάδα ορειβατών που επέστρεφαν μας γνωστοποίησε ότι είχε ήδη πραγματοποιήσει την ίδια μέρα δυο αποτυχημένες προσπάθειες. Οι πόρτες ήταν σφραγισμένες - αδιάβατες λόγω δυνατού ανέμου. Μ' αυτά και μ' αυτά επιστρέψαμε στο καταφύγιό μας έπειτα από κάνα δίωρο.

Το βραδινό γεύμα περιελάμβανε γιουβέτσι του βουνού και κρασί του βουνού. Η κόπωση της ημέρας δεν μας εμπόδισε να συνεχίσουμε τη νύχτα μας με αθλοπαιδιές (ξύλο, μαφιόζο, παντομίμα, μαθήματα savoir vivre και όλα αυτά συνοδευόμενα από τους αρμονικούς ήχους των τροβαδούρων FT και Ι. Τόγια. Μ' αυτά και μ' αυτά, το βράδυ κύλησε ήσυχα μέχρι που έγινε συσκότιση.

Την Κυριακή το πρωί, ξυπνήσαμε στις εννιά παρά πέντε, διότι η κουζίνα έκλεινε στις εννέα. Ο καιρός δεν προμήνυε τίποτα καλό. Αλλά κατόπιν ωρίμου σκέψεως αποφασίσαμε να κατεβούμε. Αφού ντυθήκαμε σαν αστροναύτες, εξήλθαμε του καταφυγίου. Μετά από έναν ολιγόλεπτο χιονοπόλεμο, στηθήκαμε για την παραδοσιακή φωτό του βουνού! Η κατάβαση ήτο διασκεδαστική μέσα στο πυκνό χιόνι που έπεφτε από το πρωί.

Μετά από μιάμιση ώρα κατάβαση (και κωλοσκί), στις μία η ώρα φτάσαμε στην ταβέρνα "Το Στέκι". Έπειτα απ' την παραδοσιακή φασολάδα, μετακομίσαμε στην διπλανή ταβέρνα για το παραδοσιακό τοπικό παγωτό.

Στις 4 η ώρα ξεκίνησε η επιστροφή μας με το πούλμαν για Αθήνα.

Αλκμήνη & Δανάη Καρακώστα.


Συμβούλιο Τιμής:

Ανιχνευτές:

Αρχηγείο Αγέλης:

Αρχηγείο Ομάδος:

Αρχηγείο Κοινότητας:

Παλαιοί:

Εξωτερικοί συνεργάται: