Νίκος Γεωργακόπουλος

Ο Νίκος Γεωργακόπουλος γράφτηκε στην αγέλη μάλλον την άνοιξη του 1971 και έγινε μέλος των κιτρίνων. Εξάρχης του ήταν ο Ερρίκος Σκάσης. Κάποια στιγμή έγινε εξάρχης, μάλλον των κιτρίνων. Μάλλον ανέβηκε στην ομάδα το 1974, όπου είχε ενομωτάρχη τον Ερρίκο Σκάση. Κάποια στιγμή έγινε ενομωτάρχης των Αλκυόνων. Σε μια κατασκήνωση (ίσως το 1977) είχε τον Νίκο Παρθένιο ως συν-ενομωτάρχη, με αρχηγό Κων'νο Παρεντζόγλου, σε στοίχημα με τον οποίον για όσες κρύες κοκα-κόλες μπορούσαν να πιούν δέχθηκαν οι δυο Νίκοι να σκάψουν τάφρο αποχαίτευσης στις (τότε καινούριες) βρύσες. Κατόπιν πέρασε την κοινότητα και μετά, ταυτοχρόνως με τον Δημήτρη Τριανταφύλλου (Χάθι) έγινε βοηθός αγέλης (με όνομα) με αρχηγούς την Έλλη και τον Ερρίκο Σκάσση. Με τον Δημήτρη, αργότερα ήταν συν-αρχηγοί αγέλης και έφεραν στο αρχηγείο αγέλης πολλούς κλασσικούς παλαιούς και τώρα γονείς λυκοπούλων (βλ. Αλέξανδρος Δημάκης, Λίλυ Ιακωβίδη, Μαργκώ Χατζηνικολή, Άνθια Δεστούνη, Μαρία Σταυροπούλου, Φανή Μεταξά). Ύστερα πέρασε στο αρχηγείο ομάδας με αρχηγό τον Άγγελο Μελέγκοβιτς και έγινε αρχηγός ομάδας (1980-82?). Υπαρχηγός του ήταν ο Γιάννης Μαρκιανός, πανω στον οποίο έπεσε ένα δέντρο που κοβόταν για την πυρά στην Ερμιόνη της αρχηγείας του Νίκου ("Αμάν, πάει ο Γιάννης"). Στην ίδια κατασκήνωση ίσως ανέβηκε στους ανιχνευτές ο Διομήδης Σπινέλλης. Μέλος του αρχηγείου ομάδας ήταν ο Ζάκης ΝτεΠιάν. Αργότερα, ο Νίκος έγινε παλαιός και απαθανατίστηκε στους στίχους "με τον κάφρο αρχηγό." Έχει αποδημήσει στις ΗΠΑ με αποτέλεσμα οι γιοί του να μην είναι ενεργά μέλη, μολονότι έχουν κατασκηνώσει στο παλαιείο σε μερικές πυρές.